Aanleiding:
cursus van softwareleverancier.
Subdoelen:
klant bezoeken.
Waarom met
de batterijauto: omdat het kan. (althans, dat moet blijken)
"Plan du Cologne"
- Etappe 1: Naar Harderwijk
- Etappe 2: Uur of 10 op pad met een volle batterij vanuit Harderwijk. Het laden op 32 Ampère is ondertussen onder controle met dank aan Charge-up; dus rond 10 uur volgeladen is mogelijk. Ik kom altijd halfleeg/vol in harderwijk aan.
- Opladen bij Haps met een DC lader.
- Etappe 3: Naar Dusseldorf om op te laden bij een BMW dealer die een DC lader heeft.
- Etappe 4: Aankomst in Keulen bij Klant
- Door naar Hotel
Dag 2:
- Cursus volgen
- Rond 5 uur s ‘middags weg.
- Via BMW dealer in Dusseldorp en Haps weer terug.
- We niet voor 18 uur in Dusseldorp kunnen zijn, dan via Venlo.
Uitvoering van het plan.
En daar
vertrokken we om 10:10 uur plaatselijke tijd, niet verschoond van grappen en
grollen. "Zijn jullie vrijdag wel weer terug?" en "hebben jullie
geld mee voor treinkaartjes?" hebben we meer dan eens gehoord. Maar dan
gaat het gebeuren en dan moet alles wel kloppen. De auto was ruim voor de
geplande vertrektijd al weer vol, dus we konden Harderwijk met goede moed
verlaten.
 | |
| Haps langs A73 op de heenweg |
 |
| Nog even wachten... |
In het
navigatiesysteem heb ik de tussenstops waar geladen moet worden ingevoerd. De
eerste is Haps langs de A73. Er is overigens niet een heel ruime keuze; het is
Haps of niets. Daar staat namelijk een van de eerste Fastned stations die
beschikt over CCS laden. En dat heb ik nodig om binnen een half uur weer vol te
zitten. Anders wordt het een heel langslepende kwestie. Er is geen
"echt" plan B. De route heb ik met veel binnendoorwegen volgens de
"ECOPRO" wijze laten uitstippelen. Daardoor is de snelheid niet te
hoog en de reikwijdte maximaal. Het bereiken van Haps ging dan ook gemakkelijk,
er zat nog meer dan 40 kilometer in de batterij bij aankomst. Auto aangesloten
en de toiletten opgezocht. Ook gelijk even rustig een broodje geknabbeld. Bij
terugkomst stond de teller al bijna op 90%. Toch nog even gewacht en dan valt
op dat die laatste 10% wel heel langzaam gaan. Bij 95% was het welletjes en
zetten we de reis weer voort.
Etappe 3
Op naar
Dusseldorp en ook daar geen verrassingen. Op het moment van aankomst zou een
monteur bijna een auto van een klant op de laadplek zetten. Dus ik spring uit
de auto en vertel enthousiast dat ik helemaal uit Nederland kom om hier op te
laden. Die meneer keek me een beetje warrig aan en zette toen snel de auto
weg.... Gekke Hollanders.
Laatste stuk
in gang gezet op weg naar de klant. Dan blijkt de ECOPRO route een minder
gelukkige keuze te zijn. Dat betekent namelijk dwars door de stad heen rijden.
Dat duurde wat langer dan de bedoeling was. Beter is het dus in de buurt van
een stad de snelle route te nemen. Maar dan heb je kans op file! En die troffen
we dus...Hier komt een elektrische auto wel heel goed voor de dag met verbruik;
hoe langzamer je rijdt, hoe minder je verbruikt. Bij stilstand is het verbruik
zelfs nul. Dat is een rustgevende gedachte.
Na het
klantbezoek naar het Hotel gereden dwars door de stad heen. Gelukkig hadden we
geen last van haast, want het was erg druk. Maar het was genieten want de auto
trok wel erg veel bekijks op de route.
Resultaat
van de dag: 350 km gereden, met een keurig gemiddeld verbruik van 12,9
KWH/100Km.
 |
| Köln |
Hotel
Het was niet
echt nodig om bij het hotel op te laden. De batterij zat nog bijna halfvol bij
aankomst, en op de cursuslocatie zou opladen zeker kunnen. Bij het hotel niet,
zo was mij van tevoren gemeld. Maar ik zag mogelijkheden: ik zag een
stopcontact op de parkeerplaats, en die mocht ik wel gebruiken. (Dacht de
baliemedewerker) vol twijfel. "Het is heel onschuldig" zeg ik tegen
de dame om haar twijfel weg te nemen. "het neemt maar een beetje
stroom". Maar voor de zekerheid het laden op de langzaamste stand
ingesteld; dan blijft de zekering van het hotel er tenminste zeker in zitten.
